Cernı Vrah, Mt. Vitosha BG, 2011

Bu soguklarda ilik bir pencere bulmaktan umudu kesince, soguga ragmen motora atliyorum. Hedef Vitosha Dagi'nin zirvesi olan Cerni Vrah yani Karatepe.

Bu foto bir yil oncesinden amam sartlar asagi yukari ayni. Vitosha:



Sehirden cikinca parke yola sariyorum. Hersey mukemmel ama golgelerde ciddi sekilde gizli buzlanma var, dikkat etmek gerek.





Yol harika, iki yerde, iki kucuk fotograf molasi veriyorum.






Ben burayi bir yerlerden hatirliyor gibiyim:



Sikayet etmemeliyim sanirim, daha soguk gunlerde de gecmisim buradan.

Parke yoldan biraz sonra, ormanin icinden gecip orman ust sinirina cikiyorum. Orman yoluyla birlikte baslayan eglence orman sonrasi artiyor.


Cerni Vrah'da gorundu iste!

Devam ediyorum...




Ama zemin bozdukca bozuyor!





Zeminin bu hali cok dert degil belki ama surekli olarak uzun sure boyle devam etmesi yordu biraz.



Cerni Vrah'in tepesinde kucuk bir dagevi var, cay corba vs bulmak mumkun. Ama yolum buz ile kesiliyor, ileri kisimlar komple kapali. Kar olsa belki denerdim ama bu beyazliklar catir catir buz olunca ugrasmak istemedim. Hazir cok guzel bir etabi kugu gibi suzulerek gelmisim inceden bir toto kalkmasi yasiyorum, motoru devirip bu guzel ruyadan uyanmayayim simdi.  Duruyorum.


Dagevi. Hos o kadar canak ve vericinin altinda oturmayi da hic istemem yani.






Donmeye karar veriyorum. Zaten epey tirmandim, hava da cok soguk...








Mekanlar cok hosuma gitti, durup fotograf almadan edemedim.



Orman icinde bu cok guzel ve gizli dagevine rastlayinca bir kucuk mola da burada veriyorum. Burasi kayit altina alindi










Sonra daliyorum karanlik ormanin icine!




Isi biraz dusuk demis miydim?




Ormandan tekrar parke yola baglaniyorum. Bu kisimlarda enikonu buzlanma var!






Son uc fotografla veda edeyim. Sevgiler, selamlar!