17 Ekim 2016 Pazartesi

Kapadokya Trail 2016, 60K

This is not a trail, this is a f**kin' roller coaster! Fantastic!

22.10.2016 tarihinde Kapadokya 60K yarisini kostum.

Oldukca yuksek sayida katilimcinin oldugu organizasyonda hos bir ortam vardi. 60k ve 110k katilimcilari icin , yaris sabah saat 07:00'de basladi.

Kendimce gayet  iyi basladim. 10.5 km deki ilk istasyon olan Ibrahimpasa'ya bir saat gibi vardim. Uchisar'a dogru devam ettim. Ozellikle burada, gercekten roller coaster misali nefis bir hat izliyordu rota. Cok keyif alarak ve oldukca hizli bir sekilde hatti takip ettim. 18,9 km ye geldigimde, bu bahsettigim nefis hat artik bitmis, vadi tabanina inmistim. Ve birden, genel anlamda cok korktugum birsey oldu. Bir sekilde aniden ve hic beklenmedik bir sekilde, sol ayak bilegim kotu sekilde burkuldu ve ben takla atarak -sarampole ucan bir otomobil misali-, hemen oradaki cukura yuvarlandim. Bir an acidan gozlerimin onunden yildizlar gecti. Acim fenaydi.

Bir sure perisan vaziyette oracikta oturdum. Bilegim hafiften sismeye baslamisti bile. Bilmiyorum, belki de 25 yildir, onceki yaptigim sporlarda da muzdarip oldugum ve bir sekilde, bu kirilgan bileklerimle her daim acik oldugum, bu yuzden cok dikkatli olmaya calistigim bir sakatlanma olayiydi bu.

O anda elbette her ihtimal geciyor insanin aklindan. Ama ortaokul yillarinda defter ve kitaplarimin ilk sayfasina yazdigim, cep telefonlari ve bilgisayarlar hayatima girince, acilis mesaji ve masaustu simgesi olarak hep tuttugum kisa yazi geldi gozumun onune. "NEVER GIVE UP!"

Onumde beni bekleyen zorlu bir 42 km olsa da devam edecektim, en azindan artik yuruyemeyecegimi anlayana kadar!

Buraya kadar zihnimde dinleyerek ve soylerek, su sarkiyla gelmistim:
(Lock,Stock and Two Smoking Barrels filminin basinda elemanlar polisten kacarken calar bu :) )


Ancak bundan sonrasini, su replikle gidecegimi yaris bittiginde gorecektim. :) "Aci yok Rocky!"



Evet, yaris yine de bitti. Kapadokya'nin gercekten cok fantastik ortaminda, cok cok guzel bir yaristi. Su anda (hemen ertesi sabah) davul gibi sismis bir bilekle, zor yurur vaziyette bu yaziyi yaziyor olsam da, kosu beni cok tatmin ve mutlu etti. Bitis cizgisini de oglum Noyan ile birlikte gecmek ayrica nefisti.





310 kosucunun basladigi bu yarisi, 8 saat 38 dakikada, genel klasmanda 48, kendi yas grubumda 19. olarak tamamladim. Kendi hedefim demeyeyim ama "umudum", 8 saatte ve daha da guzeli, altinda tamamlamakti. Bilegimi cok erken burkmus olmam ise guzel bir zugurt teselisi oldu. :)





Yarisin "Ultra-Trail World Tour Future" kapsamina alinma nedenini cok iyi anliyorum. Yaris guzel, bolge sihirli!




Sofya Maratonu, 09.10.2016


Sofya'ya seyahat edecegimiz zaman zarfina yakin olunca, firsati kacirmak istemedim. Eh kosuda yeniyim, surekli bir ogrenme, kesfetme devam ediyor. Daha evvel de bir maraton veya yari maraton kosmadigim icin, bu kez bir yari maratona yazilma karari aldim.

Yaris tarihinden dolayi, Sofya`da kalis suremizi iki hafta uzattik. Orada kaldigimiz 4 hafta suresince "kendimce" iyi sayilabilir bir antrenman donemi gecirmeye calistim. Her ne kadar ilk yari maratonumda "iki saatin altina inmeyi" kendime hedef olarak koymus olsam da, durustcesi icimden 1:40 ve 1:50 arasi bir zaman umuyordum.

Yaris oncesi son gune kadar hersey yolundaydi. O sabah muthis bir ishal ile uyandim. Atesim yoktu veya hasta da hissetmiyordum ama vucut guc kaybetmisi. Gun icinde daha da kotulesen hale ek olarak iki kez, her seferinde beser seferlik kusma nobetleri gecirdim. Aksam oldugunda, berbat halde, ertesi gunku aktivitenin yalan oldugu hissiyati ile, fiziksel ve ruhsal olarak yikik vaziyette yataga gittim. Gece boyu uyuyamadim. Kemik ve eklemlerimde, o bilinen hastalik agrilari vardi.

Sabah oldu. Kendimi biraz daha iyi hissediyordum. Aksamki halimi dusununce, sabah boyle hisedecegim aklima gelmezdi. Mucadele etmem gerekiyordu. Tatili uzatmis, bu yarisi beklemis ve bu surede elimden geldigince hazirlik yapmaya calismistim. Yarisa katilmayi ve gerekirse bir "survivor" modunda da olsa bitirmeyi kafaya koydum. Bir acidan, 21 km birsey degildi benim icin, bir sekilde biterdi.

Yaris saati yaklasirken, Sofya Vasil Levski stadyumu onundeki yerimizi aldik. Bizden yarim saat kadar once, 3 km FunRun'cilar, 10 dakika once 10,5 km yariscilari  start aldi. Maratoncular da bizden sonra cikacaklardi.

Yaris basladi ve 1 saat 57 dakikalik suremle ve  kaynayip, yuvarlanan midemle sona erdi. Evet, ilk yari maraton denemem koydugum hedefi tutmustu. Daha iyi elbete olabilirdi ama benim icin tatmin ediciydi.

1061 Nurettin OZCAN 1976 TUR  1:57:44