Birkac video...

Kameramız olmadığı için fotoğraf makinesiyle cekmis de olsak, montaj ve işleme üzerine hicbirşey bilmiyor da olsak biz çok eğlendik yaparken.

Fight Club
Hava Akini
Solo
Takozların Efendisi

Bundan sonra Youtube ekledigimiz yeni videolar da otomatik olarak sağdaki kanalda yayınlanacak.

Üçkapılı

Uzun geçen kışın ardından, sezonu gerçek anlamda geçen haftasonu açtık. Niğde'den arkadaşlarla birlikte, toplam 9 kişi, piknik havasında, Niğde-Çamardı arasındaki Üçkapılı Köyü'ne gittik. Çevresindeki karika kayalarla çok güzel bir kısa kaya mekanı sunan bu köy ileride de bizim için önemli bir bouldering durağı olacağa benziyor.

Aracımızın iki kez çamura saplanması nedeniyle verdiğimiz uğraş, epey zamanımızı alsa da yine de son derece güzel ve keyifli bir bouldering günü geçirdik. Zaten gün boyu sürecek tırmanışa yetecek enerji hiçbirimizde yoktu aslında. Oldukça hamlamış ve güçsüz hissettim kendimi. Ama öte yandan da tırmanış herzamanki gibi çok güzeldi ve kayaya dokunduğum andan itibaren ne ara vermiş olmanın ne de antrenmansızlığın hiçbir anlamı kalmadı. Tırmanış tırmanıştı her zamanki gibi!

Biraz da bölgeyi değerlendirecek olursam, yumuşak zemin üzerine yerleşmiş kayaların, kolay ulaşımız ve huzurlu tırmanış ortamının hakkını vermem gerekir. Niğde'ye yaklaşık 30 km mesafedeki köy (Kayseri'ye 120km) bizler için makul bir mesafede. Ne de olsa Nigde'ye sıklıkla gidiyoruz. Kaya dokusu ise gerçekten bambaşka. Krimpler, her boyda cepler, delikler, kenarlar ve sloplar bulabileceğiniz bu kayalar aynı zamanda çatlaklar da barındırıyor. Çoğu zaman mindere bile ihtiyacınız yok. İnişler hep çimenli yumuşacık zemin üzerine..

Sırtınızı yere koyup başlayabileceğiniz kadar alçak problemler de var, super havadar highball rotaları da. Şimdiden güzel rotalar oluşmaya başladı bile.

Her ne kadar tırmanıştan çok araç kurtarma operasonları görülse de fotoğraflar için

tıklayabilirsiniz.

Nurettiz Özcan

"Geleneksel tırmanış" bahaneleri :))

"Geleneksel tırmanış" bahaneleri, öncesinde ve tırmanış sırasında :))

* Bu ayakkabı uygun değil, sert tabanlıları getirmeliydim!
* Güneş gözümü aldı yaa...
* Tırnaklarımı kesmeyi unutmuşum..
* Ben bunu çıkardım aslında ama partnerim gelemezdi. O yüzden yani.
* Tam girecektik rotaya, ama başkası vardı.
* Ya şu bulutlar çok ağır. Bizi rotanın ortasında yakalamasın şimdi.
* Tırmanırım da, bu ip eski, üzerine düşmek istemiyorum.
* Tırmanırım da, bu ip yeni, üzerine düşmek istemiyorum.
* Of yemeği çok kaçırdım.
* Bugün yeterince beslenemedim.
* Bu pantolon hareketimi çok engelliyor da...
* Tüh, şortla gelmeseydim keşke! Rota da süper görünüyor valla..
* Kilit geçen seferkinden daha zor gibi geldi nedense..
* Bi tutamak falan kırılmış olmalı..
* Bu rota için çok erken
* Bu rota için çok geç
* Etrafta boltlu rota var mı? Biraz ısınsak?
* Kahretsin! Kilidin betasını almayı unuttum... İndir!
* Tutamaklar gittikçe daha da kayganlaşıyor. Çok kişi tırmanıyor bu rotayı yaa..
* Abi çok farklı yaaaaa...
* Yani (bazalt, granit, kumtaşı, kireçtaşı, quartzite, gritstone, toz, çamur, ot) a alışkın değilim anlatabiliyor muyum!!
* Ohoo, abi biz kilo almadan önce...
* Yani biz üniversitedeyken...
* Aladağlar'da tırmanmadığımız duvar kalmadı.
* Şimdi milletin boltladığı o kayalarda biz ipsiz tırmanırdık!
* Tüh ya! DMM 2 numara stoperim evde kalmış. Neyse bi dahaki sefere...
* Bu nasıl tırmanış mekanı ya? Hiç hatun yok mu çevrede? Motive olamıyorum abiii!
* Sen lider git istersen. Yani benim için farketmez..Hiç öyle komplekslerim yok

:)))

Men Seeking Women!

Men seeking Women:

Trad Guy: SWM, 32, living out of Toyota Tacoma, occasional carpentry work, 8-month stints in Pakistan, and weekend trips to the Creek with my dog, Denali, seeks similar female, age 16-25 (older women need not apply, unless they're Sugar Mamas), for companionship and adventure. Hobbies: burping, farting, crack climbing, loitering, poverty, alcoholism, and Going Big. Oil my cams, beeyotch!

Sport Guy: SWM, 22, divides time between basement of parents' house, Wal-Mart parking lots, and National Forest land, with yearly trips to the south of France (Sport climbing only — no art or culture bullshit!) to clip bolts and work 8c routes. Hobbies: self-importance, stick-clipping, burping, farting, bulima-rexia, tee-totaling, tantrums, belayer humiliation and compulsive rest-day ice-cream bingeing. Flake the fucking rope!

Bouldering Guy: SWM, 18, lives at home with mom and dad, virgin and/or repressed homosexual who enjoys venting his pent-up sexual angst on Internet message boards. Hobbies: brushing holds, scowling, pouting, V-bouldering, shirtless bouldering, grunting, sweating, campus boarding, Ganja, burping and farting. I wanna find some chick to f--k on my crashpad!

Alpine Guy: DWM, 46, veteran of seven failed marriages, 12 kids, seeks any woman who will have me at this point. Hobbies: Grade V and up routes, suffering, freezing, thousand-yard staring, burping, farting, grant-mongering, poverty, alcoholism. It's been a long, cold road. ...

Wall Guy: SWM, 30, loves long, ponderous days up on the Big Stone, nailing and pounding, wedging and widgeting, jugging, hauling, eating peanut butter rolled up in newspaper and boiled sock soup, and shitting into a tube. Hobbies: Wall climbing, canning, dumpster diving, alcoholism and wall climbing. Could you buy me a slice of pizza?

M12 Guy: SWM, 23, dry tooler (leashless) seeks woman for friendship, partnership, or to go hang out in some cold, miserable, seepy limestone cave in mid-winter while I hack away at a three-foot-long, piss-stained icicle screaming: F--k! F--k! F--k! Hobbies: Sharpening my tools, talking "double digits," and keeping it real. Can I get a quick, seven-hour belay on Le Smut du Merd (M11)?

Geleneksel Tırmanışın Gelenekleri

Eğitim programı dahilinde, telli ve yaylı takoz kullanımını işlemeyen, bu malzemelerle istasyon kurup emniyet alma ilkelerini göstermeyen, eminim ki hiçbir kulüp veya dernek yoktur. O eğitimi alan herkes de olaya son derece ilgiyle yaklaşır, teori paragraflarını ezberlemekle uğraşır ve hatta bu işi rüyalarının ve malzeme fetişinin bir parçası yapar. Geçen zaman içinde malzemeler konusunda “engin” bilgi sahibi olunur, üreticilere göre malzemelerin özellik ve avantajları bilinir hatta iş çığrından çıkarılıp renkli takozların ham olanlardan daha iyi yüzey sürtünmesine sahip olduğu gibi boş inanışlar bile yaratılır. Kağıt üzerinde fizik problemleri çözülür, şekil şartları en üst standartlara ulaştırılır.

“Dağcılık Eğitimi” teorisini yalayıp yutan bu başlangıç insanlarının büyük bölümü, o ilk yıllarda yakaladıkları her toplu faaliyet ve organizasyona giderler. Yurdumuz büyük dağlarına ek olarak, tırmanış bahçelerimizde düzenlenen bu şenlikler hem yeni insanlarla tanışmak hem de öğrenilen teknikleri uygulayıp, yaldır yaldır parlayan malzemeleri denemek için güzel bir fırsattır. Spor rotaların açıldığı o büyüleyici kaya yapılarının eşsiz güzelliği, spor tırmanışın kimi kaygı ve tehlikelerden arınmış zorluğuyla birleşince, insanları süratle içine çeker, büyüsüyle ve ortamıyla kendine bağlar. Limitleri esnetmek için ip, emniyet kemeri ve bir düzine arabant yeterlidir artık. O takozlar daha başlamadan sonlandırır görevlerini çoğu zaman.

Belki bu yüzdendir, insanları büyük çoğunluğu dağa gittiklerinde geleneksel tırmanıştan korkar ve çekinirler. Kısa ve zor olmayan etaplar bile insanların gırtlaklarını kurutur, kabusa dönüşür. Belki bu yüzdendir ki, onbinlerce dağcısı, binlerce spor tırmanıcısı olan bu ülkede geleneksel tırmanış rağbet görmez, yeni geleneksel rotalar parmakla sayılacak kadar az açılır, açılan rotaların tekrarları ya gelmez ya da hep aynı isimlerden gelir. Belki bu yüzdendir ki, Aladaglar’da altmış-yetmiş yıl önce açılan rotalar, süper teknik ve bilgili bu insanların çoğunun hedefi haline yıllar sonra gelebilir.

Ama geleneksel tırmanış güzeldir ve çok değerlidir!

İnsanları geleneksel tırmanıştan “geleneksel şekilde” soğutan ya da işlerini zorlaştıran birkaç bariyer ve çözüm önerileri üzerine yazmak istiyorum.

Geleneksel tırmanmak, tırmanış teknikleri ve malzemelerini iyi öğrenip bunları iyi uygulamaktan ibaret değildir. Son derece önemli olan bu temellere bilinmezleri, beklenmeyen durumları ve korkuyu da eklememiz gerekir. Ancak bu karışımın sindirimi iyi yapıldığında tırmanıcı geleneksel tırmanışın inceliklerine hakim olur ve aldığı keyfi katlayarak artırabilir. Aksi takdirde, aşırı korku uzaklaşmayı ve soğumayı getirir.

Lider tırmanışa uygun koşullarda geçmeden önce yapılması gereken en önemli işlerden birisi hiç şüphe yoktur ki, bol bol artçılık yapmaktır. Artçılık, sizin lider tırmanış yeteneklerinizi geliştirmez, sadece ortama uyum sağlamanızı, malzeme yerleşimlerini görmenizi ve olayı anlamanızı sağlar. Tecrübeli bir tırmanıcıyla çalışmak son derece güzeldir ama tabii ki her iyi tırmanıcı iyi bir eğitmen olmayabilir.

Kuşkusuz herkesin fikir birliği edeceği konu ilk lider tırmanışların son derece kolay etaplarda yapılması gerektiğidir. Bununla birlikte benim büyük ısrarım, tecrübeli kişiler için bile her fırsatta ve bol bol limitlerden daha aşağıda rotaların tırmanılması gerekliliği üzerinedir. Bu görece kolaylık size yerleştirdiğiniz malzeme üzerine yoğunlaşma şansı verir ve unutulmamalıdır ki siz ne kadar deneyimli olursanız olun kaya yapısı her zaman değişkendir ve malzeme tepkilerine hakim olabilmek gerçekten çok çalışmayı ve tırmanmayı gerektirir.

Görece kolay rotaları tırmanmak sadece malzeme yetkinliğinizi artırmaz. Aynı zamanda rota okuma, ip yönetimi ve planlama gibi konularda düşünebilmeniz için bakışlarınızı yukarıda tutabilmenizi sağlar.

Tırmanış emniyet malzemelerinin, sandığınız kadar sağlam ve güvenilir olmadığını hatırlatmak isterim. Tırmanırken yaşayacağımız hiçbir tecrübe laboratuvar şartlarında oluşmaz ve malzeme güvenlik verileri bir yana, önemli olan oları nasıl kullandığınızdır. Asla abartmayın ama tırmanırken yeterince malzeme taşıyın ve onları kullanın. Tırmanırken “yeterince” ara emniyet atmak yanlış değildir ve hayatınız için önemlidir.

Ara emniyetsiz uzun geçişlerden önce veya kilitlerden önce birden fazla ara emniyet koymaya gayret edin. Heryerde söylendiği gibi, kilit etap öncesinde iki tane süper malzeme yerleştirmek, kilit hamleler esnasında yerleştirmeye çalışacağınız yarım yamalak malzemeden çok daha iyidir.

İçgüdü ve düşünceleriniz geleneksel tırmanışta kulak vermeniz gereken en önemli cümleleri kurar. Ne emniyetçiniz, ne eğitmeniniz ne de bu yazı sizin herhangi bir tırmanış esnasında alacağınız kendi kritik kararınızdan daha doğrusunu söyleyemez. Ancak siz yerleştirdiğiniz malzemenin durumunu ve tırmanışın genel gidişatını değerlendirebilirsiniz. Dışarıdan sarfedilen teşvik dolu hiçbir söz, o zor hamle için sizi son yerleştirdiğiniz son çok iyi takoz kadar motive edemez, etmemelidir. Unutulmamalıdır ki, sizi aşağı tükürecek bir hamle her zaman vardır ve önemli olan o hamleye yaklaşırken neyi nasıl yaptığınızdır.

Lider tırmanış tekniğini yerde öğrenmek gereklidir ama bu lider tırmanışı öğrenmek değildir!

Rotayı aşağıdan bakarak başarılı şekilde analiz edebilmek kuşkusuz tecrübeyle doğru orantılıdır. Özellikle daha önce tırmanılan benzer yapılar fikir sahibi olmak açısından önemli ipuçları verirken, tırmanıcıların çok büyük bir yüzdesinin rotayı aşağıdan yorumlama konusunda bocaladıklarını görürüz. Rotayı analiz edebilmek sadece çürüklük ve gerekli malzeme açılarından bakabilmekten ibaret değildir. Kimi etaplar, doğru malzeme bilgisini ve sağlamlık fikrini son derece doğru ve süratli şekilde verir, rotanın kilidi son derece bariz olabilir ve tırmanıcıya gayet mümkün görünebilir. Ancak, aynı rotanın devamlı zorluğu ve dinlenme noktaların kıtlığı, analizi yapan tırmanıcıyı beklediğinden çok zor durumlara sokabilir. Çok ip boylu rotaların genel zorluk yorumlamalarını bir kenara bırakırsak, altına geldiğimiz her bir tek ip boyu için bu analizlerin tekrar yapılması gereklidir. Unutulmamalıdır ki çok büyük dertler için bile 10 metre yeterli olabilir.

Tırmanış ipini yönetmek, şirket yönetmeye benzer. Şirket çalışanlarını aynı ortak ana hedefe yöneltmek nasıl önemliyse, ipinizin doğrultusunu koruyabilmek de o kadar önemlidir. Sizi aşağı bağlayan ip yumuşak başlılıkla size itaat etmeli, bir dediğinizi iki etmeden gösterdiğiniz yöne gidebilmelidir. Dolayisiyla ara emniyet atarken iyi düşünülmeli ve yerine göre uzun ara bantlar kullanılmalıdır.

Nurettin Özcan

Kös kös...

Bati Afrika'daydim. Gana, Fildisi Sahili ve Nijerya..

Obsesif bir ucube gibi hissediyorum. Sen kalk burdan taaa oralara git ama orda gecirdigin sure icinde bile kafan hep tirmanisla mesgul olsun, tirmanis ozlemiyle yan! Mesguliyet derken, bir plan falan da degil hani, tirmanis. Sadece tirmanmak bir sekilde..

Isler, gucler ve havlar nedeniyle kis cok uzadi tirmanissiz donem. Dort gozle bekliyorum, tirmanis baslangicini. Guneye falan da gidemiyorum ki zamansizliktan... Evde, bodrumda kucuk bir duvarim var ama iyice nefret eder oldum plastikten. Aylardir kapisini bile acmiyorum zaten.. Kendimce kisa kayaya gideyim istiyorum, kayalarin alti yarim metre kar!

Ya sabir...

Aladağlar'ın kireçtaşı ciğerleri

Aladağlar'a gittik, biraz yürüdük yılbaşından önce. Daha once gitmediğim yerlerden gördüm Aladağlar'ı, farklı açılardan baktım.. Düşüncelerimi de serbest bırakayım istedim, fikirlerin akışını görmek için..

Ve hatta kendi tırmanış ve dağcılık geçmişimi de bir kenara bıraktım. Evet bu konuda dürüstüm, kendi yaşanmışlıklarımın ötesinde düşünmeye çalıştım.

Anlayamadım.. Hak veremedim...

Bu dağlarda neden boltlu rotalar olması gerektiğini anlayamadım.

Kış

Kış... Günler tırmanışsız geçiyor. Tırmanmak için ne vakit var, ne de partner.. Biri olduğunda biri olmuyor bir şekilde...

Toni Kurz

Gecen hafta Hisarcik'a gittigimde, biraz da partnersizlikten, ATC'yi bizim Hayri Abi'nin eline tutusturup, kendimi top rope tur yapmaya vermistim. uzun zamandir "gercekten" tirmanmayan vucudum gercekten antrenmana ihtiyac duyuyordu.

Iple cektigim bu haftasonu ise yagmurlu, karanlik bir cumartesi ile bir sol krose dayamisti bana adeta...

Ama Pazar, tek kelimeyle mukemmeldi!

Once isinmak icin Barb Wire'i tirmandim. Ardindan da Ghion ve Fight Club'u gonderdim. Barb Wire ve Ghion'da beni takip eden Salih, gozune kestirdigi Fight Club'da ise havluyu cok erken atti. Son actigimiz hatlar olarak bu rotalar hem cok keyifli hem de kullanislilar.

Yemek sonrasi, daha onceden niyetlendigim halde, giremeden eve donmek zorunda kaldigimiz bir hatta yoneldim. Butun Hisarcik rotalari gibi o da son derece mutevazi davetkar ve "kolay" gorunuyordu. Eh, en azindan Hisarcik'da bu uckagitlara aldanmayacak kadar tecrube sahibi olsam da, rota bir miknatis gibi beni kendine cekiyordu.

Ringlock ve/veya layback gecmek zorunda kalinan ve yetmezmis gibi hemen tepesinde, puruzsuz, acimasiz bir offwidthle devam eden koca bir balkon, ardindan kisa bir rahatlama ve tepede yine parmak-ringlock ebatlı negatif bir balkon daha. Birinci balkonun girisinde 2 hamle yapaylamak zorunda kalsamda, offwidth'i cigliklar atarak ve kendi kendime yuksek sesle telkinler vererek zorlukla geciyorum. Beni delicesine emen bu etaptan sonra da, yukaridaki etap da tuz biber oluyor. Ama rota tek kelimeyle "mukemmel". Saniyorum, rotayi temiz cikabilirim. Uzerinde epey dusundum. Mutlaka tekrar ve onay gerek ama sanirim bu rota benim Hisarcik'ta actigim en zor rota ve sanirim VIII derecesini hak ediyor. Hisarcik'ta daha zor rotalar su anda mevcut ancak pek azi "temiz" yani oturmadan ve/veya asilmadan cikilmis durumda.

Guzel haber yani.

Gudulenisim yuzunden, rotanin beni nasil yiprattigini pek hissedememis olmaliyim. "Sogumak icin" Buyuk Esek'e girdigimde anladim "Hanyayi Konyayi". Hem catlagin ici islakti hem de bende derman kalmamisti. Bacaklarim, kalcalarim ve sirtimdaki hamligi su an bile hissediyorum.


Rotaya Toni Kurz ismini verdim. Bana oldum olasi buyuk ilham veren eski dagcilarin ve hayatlarini Eigerwand ilk tirmanisi icin feda eden buyuk tirmanicilarin icinde, ekip arkadaslari oldugu halde sonuna kadar yasama savasi veren ve insanustu cabasi sonunda kurtarma ekibine ulasmak uzereyken hayatini kaybeden Toni Kurz'un ismini...

http://picasaweb.google.com/nurettin.ozcan/ToniKurzVIIIIlkCikis
http://hisarcik.tripod.com/id83.html

Defender & Ranger

Bayramin ikinci gunu sabah, Agi'yle dustuk yola.. Ramazan sonrasi mahmurluk, cok uzun suredir tirmanissiz kalmislik, ufak sakatliklar... Aladaglar'a dogru yoldaydik yine iste. Niyetimiz dagin yukseklerine gitmek degildi bu kez, biraz asagilarda kalip kaya tirmanmak, arkadaslarla guzel vakit gecirip, "bayram" yapmakti.

Bayramin ikinci gunu, Cimbar'da bir rota tirmadik. Tekrar kayaya dokunmak guzeldi dogrusu. Aksama Nedim ve diger arkadaslar geldiler. Soba basinda sohbet, muhabbet, aksama guzel yemek...

Ertesi sabah kalkip, Nedimlerin yeni toplayip, AKUT'a kazandirdiklari Land Rover DEFENDER ile agir agir Emli yollarina dustuk.

Sari Memetlere ulastigimizda kimsecikler yoktu. Esen serin ruzgari bunyede ilistirabilmek icin kayalara dadandik. Nedim bir tarafta diger arkadaslar icin bir top rope istasyon kurarken, Mustafa ile ben de yeni bir rota ciktik. Gayet keyifli, bol emniyetli bir rota. Ve mazeret ustalarina kacis birakmayacak sekilde, kolay (IV), bol emniyetli ve tabii ki geleneksel!

Ardindan biraz daha asagiya inip gelirken gozume takilan hatta girdik. Tutamak ve basamaklari rahat olsa da devamli zorlugu ile antrenmansiz ve soguk bedenimi iyi hirpalayan ama sundugu keyifle herseyi unutturan harika bir hat. Bomba gibi saglam kaya uzerinde son derece guzel malzemeler ve hamlelerle yaklasik 25 m.lik bir rota. Tepede ust uste duran iki kum saati ve kontra olarak iki friendle aldigim istasyonda Mustafa'yi beklerken, asagidaki kirmizi beyaz arazi araci surekli gorus alanimdaydi.

-Nedim! ne koysak ya bu rotanin adini?
-Bilmem?
-Defender?
- :))

Asagi indikten sonra, diger rota icinde benzer konusma gecti. Onun ismini de Nedim'in almayi dusledigi aracin ismiyle eslestirdik "alakali" olsun diye. Ranger :)

Sari Memedin Yurdu, 14.10.2007
Ranger, IV
Defender, VII

Fotograflar;
http://picasaweb.google.com/nurettin.ozcan/DEFENDERVIIILKCIKIS02

Proje

Bir catlak hatti var... Bu hatti Chad ve Salih kesfettiler. Chad Amerika'ya donmeden once bu hatti biraz calisti ama basarili olamadi. Sagi solu kaymak gibi puruzsuz, negatif bir yuzeydeki 1-1,5 cm genisligindeki bir catlak. Az da degil hani 20-25 m var.

Ilk gordugumde icimi titretmisti -hos bu durum halen degismis degil- bu hat. Chad'in de perisan halini gordukten sonra epey abandone olmustu zihnim.

Sonra zaman icinde rotaya karsi bir arzu olusmaya basladi bende. Tirmanissiz gecen son donemin ve Ramazan boslugunun etkisinden midir bilmem, gidip rotayi denemek icin bir istek duyuyordum icimde.

Derken Salih ve Ben, Salak ile Avanak, Pazar sabahi sahur vakti dustuk yola. Arabayi park ettigimizde gun agarmamisti henuz. Sirtimizda cantalar, kafamizda bereler ve rotanin ustundeki buyuk ve curuk bloklari temizlemek icin getirdigim bir "kazma" ile yoldaydik iste... "Uc kazma birlikte yoldaydilar" mi demeliyim acaba?

"Olum koylu, jandarma falan bizi boyle bu saatte gorse, defineci diye kesin iceri alir"...

Sabahin kor saatinde, kendini pek hissettirmeyen ama kaslari kaskati kesen ince sogugun esliginde kendimizi rotaya verdik.

Epeydir tirmanmiyorum, sol omzumda sakatlik var, ustelik isinmadim... Ilk buyuk zorluk yerden 3-4 m. yukarida basliyor. Sag elin parmak uclarini ancak sokabildigim dusey bir tutus, kotu ayaklar...

Umutsuz gorunuyor...

Daha kolay bazi tirmanislara kacmadan once o gun icin son bir deneme yapmak istedim.

Ve bir hamle daha ekleyebildim. Ama herseyi darmadagin eden bir hamle!

Bilmiyorum, daha iyi zamanlarda rotayi biraz calismak istiyorum... Sansimi deniycem!

Ben daha once hic bu kadar zor bir rotaya girmemistim. Dolayisiyla hicbirsey kestiremiyorum. Ancak Chad, denedigi kadariyla -ki kendisi derece vermede epey cimridir- "13- (5.13-) rahat var dostum!" demisti..

Yani IX-, IX...

Mikro tikaclar ve saka gibi yayli takozlar uzerinde...

Urkunc...

Mangırcı Kuzey Duvarı'nda yeni çıkış

Eylul basinda, Tunc'la tekrar Aladaglar'da Sarimemetler'deydik. Slovak arkadaslarimiz Rasto ve Ivan Parmakkaya'ya giderken biz de malzeme ve iplerimizi yuklenip Mangirci'ya dogru hareket ettik. Yukselelim, Gorelim, tirmanalim prensibiyle hareket etmistik yine.

Zorlar cok zor geldi ve kolaylar cok kolay.. derken Girdik bir kulvara, uzuuuuuuuun runout'larla bikac ip boyu tirmandim.Derken rota bosaldi da bosaldi.. Iyiden iyiye bir keci yoluna donustu. Botlari giyip zirveye yurudukç Belki cikilmistir daha evvel, bilemiyoruz ama biz adini "Keciyolu" koyduk, gectik gittik...

Inis yolu yine sicakti. Nerden musallat oldu bilmem, arinin biri gelip gozumun tam altindan sokmasin mi! Allah'tan igneyi hemen cikardik. Hic sismedi, kizardi biraz sadece...

Aksam, arabaya atladigim gibi eve dondum.

Beraber olmak ve dagda olmak guzeldi herseye ragmen.

AVCI'nın derin anısına....

Yildiz Bati'nin ardindan kendimizi bir kez daha Kucuk Demirkazik'in kucagina attik. Ucuz tirmanislarla, yuzeyin midesine dogru yukseldik ve superkeyifli kilidi gecip, sirt hatti uzerinden zirveye uzandik.

Bu yeni rotaya, sevgili Kursat Avci'ya ithafen AVCI ismini verdik.

Tunc'un makalesi Takoz'da...

Aladağlar, Ağustos 2007

Nurcan, Aglika, Tunc ve bendeniz..
Tekepinari'ndaki kamp pek guzeldi. Yanimizda hatunlar da olunca artesi gun hep birlikte birseyler yapmak farz olmustu artik.

Agustos'un en sicak donemlerinden birindeydik ve Aladaglar, gun icinde resmen yaniyordu. Sabah kahvaltisi ardindan agir agir dustuk yola..

Nereye gidecimize bile tam karar vermemistik aslinda ama kizlara da caktirmiyorduk hani. Nurcan ve Agi gayet keyifliydiler. Ben, bunalmisligindan etkisiyle erkenden yelkenleri suya koyvermistim ama yurumekten baska da care yoktu. Tunc da, bayilmis gorunuyordu ama onun durum daha da kotuydu. Erkeklige bok surdurmek olmazdi simdi, Everest'ten yeni gelmisken...

Neyse, Yildiz Bati diye biryere tirmandik. Manzara gercekten degecek turdendi; Cagalinbasi, Besparmak, Kocasarp, Buyuk Demirkazik Dogu ve Kuzey duvarlari, Kucuk Demirkazik, Davlumbaz ve digerleri... Hepsi de butun hasmetleriyle karsimizdaydilar.

Ertesi gunku duvar tirmanisimiz oncesinde hem son derece keyifli ve rahatlatici hem de bacaklara yuk bir faaliyetti.

Fight Club

Guzel bir Hisarcik gunuydu. Guzel istim tutmus, rotalari bir bir gonderiyordum. Onceden gozumuze kestirdigimiz, ici dikenli calilarla dolu incecik bi catlagi henuz temizlemistik ve ilk tirmanisi denemek uzere hazirlanmistik.

Bi de ne gorelim?! Kafayi bulmus bir junior maganda, biraz ilerimizde tirmanan universiteli gruptaki bir kizcagiza sarkiyor...Acaba durum gercekten oyle mi degil mi falan derken, Salih o yone dogru segirtti, bense konsantrasyonu canli tutmaya calisiyordum. Sonra baktim, olay biraz buyuyor gibi, esek musvetteleri arkadaslarina sesleniyorlar.. Kavga cagrisi!

Uzerimdeki butun malzemeyi, kemeri ve kaski cikartip olay mahalline uzadim. Tirmanis modundan cikip, "dovus klubu" moduna girmistim iste. Allaaaaah!

Olay, bi sekilde buyumeden kapanmis olsa da sinirler gerilmis, tansiyonlar yukselmisti. Bilir misiniz bilmem, dizlerdeki o ince titreme vardir ya... Iste oyle girdim rotaya...VII lik bu ice catlak bana dostluk vermis olsa da, ismi olayin anlamina yakisir verdim;

FIGHT CLUB!

Saymadim ama Hisarcik rotalari 60-70 oldu mu acaba?

Saginda yenileri de var;

Barb Wire VI-
Ghion VI+
Definitely Maybe VI

Supermaynaaaaa!

Rota, girisin hemen ustunde zorlu bir balkon barindiriyor. Malzeme atmanin yanisira, pozisyon bulmak da guc... hafif absurd yani...Ama tirmanisin guzelligi de buradan gelmiyor mu zaten?

Gercekten son derece keyifli bir rota. Agi'lerin bi arkadasi varmis.. Vara yoga "Supermaynaaaa" diyen. Pek hosumuza gitmisti, rotayi boyle isimlendirdik... Yaklasik VII gibi..

Temmuz 2007

İş çıkışı akşam tırmanışları

Keske vaktim olasada daha cok gezebilsem. Bu cennet ulkenin dort bir tarafinda tirmanilmayi bekleyen tonla super kaya ve rota var, eminim.

Bu bolge de hemen Kayseri yakinlarinda, Ankara cikisinda sag tarafta. Yillar once eski "dagcilar" buraya gelip catlaklari sikkeleyerek yapay tirmanislar yapmislar burada. Sikkeler hos hatiralar olarak hala duruyor.

Ama serbest tirmanmanin zamani da geldi hani...

Kucucuk bir bolge, ise yarar ancak 6-7 rota cikar belki ama hepsi de mukemmel. Kaya Indian Creek'in kumtasi gibi gorunse de inanilmaz sert bazalt. Catlaklar tek kelimeyle mukemmel! Eller, yumruklar, offwidthler, bacalar ve parmak uclari...


Hani parmaklari iceri sokamadiginiz turden. Incecik... Of adamim, bunu yasamalisin. Ayna gibi kayada, saka gibi ayaklar uzerinde tutunmaya calistigin, 1cm lik bir catlak.. Zorlugu hisset! Aaaarrgggghhhhhhhhh....

Haziran 2007

Turning Burning Something

26-27 Mayis'ta Karakaya'daydik. Mary, Chad, Berg ve ben...
25 Cuma gecesi koruluga vardik ve epey bi insanin onceden gelmis oldugunu gorduk.

Bolca tirmanarak iki gun gecirdik. Karakaya'nin geleneksel tirmanis potansiyelinin oldukca yuksek oldugunu dusunuyoruz ama sanirim yeterince degerlendirilmiyor. Ve eger bize sorarsaniz, Hisarcik'in radikal kaya ve rotalarindan sonra, Karakaya'da tirmanmak sadece arkadaslari gorup hasret gidermeye yariyor. Cok iyi vakit gecirdik ama trad rotalar pek tatmin edici degildi dogrusu. Spor rotalardan pek anlamam ama geleneksel rotalar icin verilen dereceler fazlasiyla yumusak Karakaya'da. Orada tirmandigim Zorro, Whiplash gibi rotalara ek olarak Cesme sektordeki trad rotalarin hemen hepsini ve Guzel Catlak'i ilk goruste ipsiz serbest tirmandim.

Sanirim dereceler gercekten biraz yumusak...

Bir de yani rota tirmandik. Whiplash'in hemen sagindaki yosunlarla bezeli bu hat biraz pis gorunse de gercekten keyifli bir tirmanis sunuyor ve sanirim 25-30 m de gidiyor. O haftasonunun geyigi rotaya ismini verdi. MadRock'un yeni Super Loco'su uzerindeki alev desenleriyle bizi cok gulduruyor nedense.

Yanar doner seyler derken rotaya da bu adi verdik. "Turning Burning Something.."

Haziran, 2007