Blair Bitch

Aahhh Blair Bitch!

Dokuz yıl önceydi. Sevgili kardeşim Kadri Denker ile birlikte, o yıllarda Eskişehir'de bize en yakın kayalar olan Kızılinler bölgesine sıklıkla gidiyorduk. O yıllarda bile bolt mevhumundan oldukça soğuktuk ve üç beş parça takozumuzla bizim için son derece tatminkar ve hatta superserin denilebilecek tırmanışlar yapıyorduk. Bunların arasında da hem malzemesizlikten hem de çok bir düşünsel yetkinliğimiz olmadığından arada top rope tırmanıyorduk.

Ve bazı rotalar vardı ki o zmanki hallerimizle top rope "denemekten" başka şansımız yoktu.

İşte bu dönemde görmüştüm bu hattı!

Etrafta top rope eğlenilebilecek veya ileride boltlama hayalleri kurulabilecek tonla yüzey varken beni bu hatta kendine çeken en önemli şey bir "çatlak"a sahip olmasıydı.

Bu süpernegatif rota her nekadar insanın üzerine yıkılıyor gibi görünse de en azından malzeme atmak için bir umut vardı. Kimbilir belki tırmanılabilirdi?

O donemde sinemeda izlediğimiz Blair Witch'i ürkünç sanmıştık.

Onun bir komedi filmi olduğunu bu rotaya ilk girişimde anlamıştım. Yaptığım tırmanış denemelerinde beynimde fırtınalar koparan şey, düştüğümde rotadan koparak uzuuuun bir sallanma yaşamak değil, hayalimdeki o mikro takozlu tırmanıştaki olası düşüşlerin simulasyonuydu.

Ugh!

Ve dokuz yıl sonra, bu kez yine tırmanış malzemeleriyle birlikte Mehmet Abi, Agi ben ve üstelik Kadri, hep birlikte Kızılinler'e süzüldük. Yine piknikçiler vardı.

Eski bir rotayı tırmanıp, geçmişi yad ettik. Kadri benim daha önce bu rotayı sololadığımı söyledi. hayal meyal hatırlayabildim.

Sonra Blair Bitch'e geçtik. Zaman dardı ve biz epey tembel bir günümüzdeydik. Uzun zamandır görüşmemenin etkisiyle de olay tırmanıştan çok muhabbete yönelmişti.

Ama bahane uydurmayayım. Rotaya lider giremememin en büyük sebebi, geçmiş kabusumun halen ilk günkü gibi canlı oluşuydu.

Üstelik rota inanılmaz zor hamleler içeriyordu.

Kadri'nin emniyetiyle yükselmeye başladım. Bir hamle, bir hamle daha... Geçen zaman bana yardımcı olmuştu, iyi gidiyordum... Derken ortadaki büyük deliğe ulaştım ve bir hamle daha yapabildim.

Ve rotadan kopuş geldi.

Geçmişte rotada verdiğimiz emeğe rağmen bu sefer ilk girişte son ulaştığım noktadan daha yukarıya ulaşmıştım. Evet bu rota benim için mümkündü.

Ama çoook çalışmak kaydıyla. Ama bilirsiniz bende "rota çalışmak" diye bir kavram yok. Deniyorum, çıkabilirsem ne ala, çıkamazsam bir daha ki sefere.

Umuyorum, Blair Bitch hep arada bekliyor olacak. Ve ben elime geçen her fırsatta deneyeceğim.

Gelecek sefer lead olarak!

FOTOĞRAFLAR