2013-14 kis sezonuna 21 Aralik'taki ilk gununde, Naci Kilavuz'la Erciyes'e tirmanarak girdik. Geceyi de zirvede bivakta gecirdik.
Erciyes'i ozlemisim!
23 Aralık 2013 Pazartesi
Erciyes Kis
2013-14 kis sezonuna 21 Aralik'taki ilk gununde, Naci Kilavuz'la Erciyes'e tirmanarak girdik. Geceyi de zirvede bivakta gecirdik.
Erciyes'i ozlemisim!
16 Aralık 2013 Pazartesi
Ev yapimi dag beslenmesi
Daha hafif olmak, daha cok ve direkt enerji alabilmek, bu isi faaliyet boyunca duzenli ve surekli hale getirebilmek ve sabahin ucu gibi uykulu ve usuyorken birseyler yiyebilmenin zor oldugu saatlerde mideye birseyler gonderebilmek gibi amaclarla kendi enerji jelimi yapma fikri uzun yillardir aklimdaydi.
Ancak nasil olduysa bu aksam yapabildim.
Bu is icin ana madde olarak onerilen, "kahverengi pirinc surubu" veya "arpa surubu" maddelerini simdilik bulabilmis degilim.(Aradim mi? Hayir) Alternatiflerden biri olan "bal" kullandim ancak ileride bulabilirsem, biraz daha "yavas" olan kahverengi pirinc surubu veya arpa surubunu tercih edebilirim.
Ben internetteki uygulamalardan bilgi topladim ancak piyasadaki enerji jeli ambalajlarinin arkasindaki detaylari okursaniz aslinda olayin oldukca basit oldugunu gorebilirsiniz.
Ben ana karbonhidrat olarak bal (5 corba kasigi), potasyum icin harnup pekmezi (yaklasik 2 corba kasigi) ve sodyum icin de sofra tuzu (yarim cay kasigi) kullandim. Genelde dagda surekli olarak tatli seyler yemeyi pek sevmiyorum ancak bunu dengelemek icin de bazi fikirlerim var.
Bakalim, haftasonu bir deneyip gorelim. Cepte duracagi icin tasimasi ve ulasmasi kolay olacak. Vucut isisiyla beslenecegi icin de akici ve yutmasi kolay olacak.
Bu karisimi iyice temizledigim 150 ml'lik bir sac jolesi tupune doldurdum. "Sac jolesinin sende ne isi var?" diye sormayin :) Uzun hikaye...
Eee, ambalaj olayi ozetlemis: Hersey kafada biter!
10 Aralık 2013 Salı
Dunyanin en zor offwidth'ini tirmanmak ve etigi korumak
Wide Boyz desem?
Cogunuz iyi kotu asinasinizdir herhalde. Dunyanin en zor "offwidth"i olan Century Crack'i tirmanmak icin iki sene boyunca agir antrenman yapan, hatta bodrumlarina bir simulator kurup deli gibi calisan ve sonunda da gidip rotayi bir guzel cikan iki Ingilizden bahsediyorum.
Offwidht moffwidth olmayan bir ulkeden cikip, boylesi bir ise niyetlenip, plan yapip, altindan kalkabilmek gercekten uzun uzun tartisilabilecek ve bence uzerinde de konusulmasi gereken bir mevzu. Ancak boyle bir motivasyonu olusturacak temel nedenlerden birinin Ingiltere'nin genelde dagcilik ve tirmanis uzerine biriktirdigi buyuk tecrubenin oldugunu dusunuyor ve kemiklesmis tirmanis ahlakinin gencleri olumlu yonde nasil yonlendirdigini goruyorum.
Ancak yine de, geleneksel tarz tirmanisin en basit ahlaki kurallarinin bile bazen gozardi edilebildigini, ustelik de bu isi en ucta an ileri seklide yapanlar tarafindan ihmal edilebildigine sahit olabiliyoruz.
Ote yandan, tirmanis olgusu, kaypakliga mahal vermeyecek sekilde o kadar basit kurallar uzerine yuruyor ki, alaninizda dunyanin en zor isini bile yapmis olsaniz, adamin biri cikip size "Hoop, kardesim! Sizinki sayilmaz!" diyebiliyor.
Evet WideBoyz gitti, Century Crack'i buldu, calisti ve tirmandi. Ancak yine de bir detayi onemsememis ya da belki de gormezden gelmek zorunda kalmislardi. Rotayi ara emniyet icin kullandiklari yayli takozlari onceden yerlestirmis olduklari sekilde denemis ve cikmislardi. Agizlar kulaklarda memleketlerine dondular.
Ancak tirmanisin yasayan efsanelerinden, Century Crack'i (eski yapay tirmanis adiyla Chochcolate Starfish) yaklasik 10 yil onceden beri defalarca serbest stilde deneyen Stevie Haston , "Bak, kendisi cikamadi, cikanlara bok atiyor!" denilme ihtimaline bile aldirmadan, bu cok basarili genclerin -ki bu arada Pete Whittaker'in Belly Full of Bad Berries isimli acimasiz rotayi flash ciktigini hatirlatmam gerekir- tirmanisini saymiyor, "Emniyetinizi tirmandiginiz sirada almiyorsaniz, bir rotayi trad tirmanmis olmazsiniz. Bu kadar basit!" diyordu.
Bunu soylerken de inaniyordu ki, bu iki muthis genc bu rotayi olmasi gerektigi gibi cikabilir!
Derken bir sure sonra genc tufekler, baskasinin dusuncesi ve kendilerini ispatlama durumunda olmanin verdigi garip duygu haliyle Century'nin altinda dikiliyorlardi. Yere vurmayi garantileyecek emniyet aralari birakmak zorunda kalarak rotayi mukemmelen tirmandilar.
Bunu yaparken, aslina sadece dunyanin en zor offwidthini tirmanmadilar. Ayni zamanda ve bence en az tirmanisin kendisi kadar onemli olan, ahlaki degerleri dunyanin en zor isini yaparken bile gozetmenin gerekliligini vurguladilar.
Alabilene, bu hikayedeki ders gercekten buyuk.
Cogunuz iyi kotu asinasinizdir herhalde. Dunyanin en zor "offwidth"i olan Century Crack'i tirmanmak icin iki sene boyunca agir antrenman yapan, hatta bodrumlarina bir simulator kurup deli gibi calisan ve sonunda da gidip rotayi bir guzel cikan iki Ingilizden bahsediyorum.
Offwidht moffwidth olmayan bir ulkeden cikip, boylesi bir ise niyetlenip, plan yapip, altindan kalkabilmek gercekten uzun uzun tartisilabilecek ve bence uzerinde de konusulmasi gereken bir mevzu. Ancak boyle bir motivasyonu olusturacak temel nedenlerden birinin Ingiltere'nin genelde dagcilik ve tirmanis uzerine biriktirdigi buyuk tecrubenin oldugunu dusunuyor ve kemiklesmis tirmanis ahlakinin gencleri olumlu yonde nasil yonlendirdigini goruyorum.
Ancak yine de, geleneksel tarz tirmanisin en basit ahlaki kurallarinin bile bazen gozardi edilebildigini, ustelik de bu isi en ucta an ileri seklide yapanlar tarafindan ihmal edilebildigine sahit olabiliyoruz.
Ote yandan, tirmanis olgusu, kaypakliga mahal vermeyecek sekilde o kadar basit kurallar uzerine yuruyor ki, alaninizda dunyanin en zor isini bile yapmis olsaniz, adamin biri cikip size "Hoop, kardesim! Sizinki sayilmaz!" diyebiliyor.
Evet WideBoyz gitti, Century Crack'i buldu, calisti ve tirmandi. Ancak yine de bir detayi onemsememis ya da belki de gormezden gelmek zorunda kalmislardi. Rotayi ara emniyet icin kullandiklari yayli takozlari onceden yerlestirmis olduklari sekilde denemis ve cikmislardi. Agizlar kulaklarda memleketlerine dondular.
Ancak tirmanisin yasayan efsanelerinden, Century Crack'i (eski yapay tirmanis adiyla Chochcolate Starfish) yaklasik 10 yil onceden beri defalarca serbest stilde deneyen Stevie Haston , "Bak, kendisi cikamadi, cikanlara bok atiyor!" denilme ihtimaline bile aldirmadan, bu cok basarili genclerin -ki bu arada Pete Whittaker'in Belly Full of Bad Berries isimli acimasiz rotayi flash ciktigini hatirlatmam gerekir- tirmanisini saymiyor, "Emniyetinizi tirmandiginiz sirada almiyorsaniz, bir rotayi trad tirmanmis olmazsiniz. Bu kadar basit!" diyordu.
Bunu soylerken de inaniyordu ki, bu iki muthis genc bu rotayi olmasi gerektigi gibi cikabilir!
Derken bir sure sonra genc tufekler, baskasinin dusuncesi ve kendilerini ispatlama durumunda olmanin verdigi garip duygu haliyle Century'nin altinda dikiliyorlardi. Yere vurmayi garantileyecek emniyet aralari birakmak zorunda kalarak rotayi mukemmelen tirmandilar.
Bunu yaparken, aslina sadece dunyanin en zor offwidthini tirmanmadilar. Ayni zamanda ve bence en az tirmanisin kendisi kadar onemli olan, ahlaki degerleri dunyanin en zor isini yaparken bile gozetmenin gerekliligini vurguladilar.
Alabilene, bu hikayedeki ders gercekten buyuk.
2 Aralık 2013 Pazartesi
Habeler rocks!
www.habeler.com
Bu yil Bansko Dag Filmleri Festivali'nde dinlendigimiz isimlerden bir digeri Juanito Ouiarzabal idi. 14x8000 hikayesini ikinci kez tamamlamasina sadece 4 zirve kalmis olan dagcinin da hayati oldukca kayda deger ve istikrarli tirmanislarla dolu. Ote yandan butun sunum boyunca yaptiklarini rakamlara hapsolmus vaziyette anlatisi, surekli birtakim buyuk isimlerle rekabet icinde konusmasi, sunum esnasindaki ihtiyaclarini salondaki gonullu cocuklara "emredermiscesine" dikte etmesi, dilini direkt anlamadigim, -tercumeden dinledigim- ama ister istemez beden diline konsantre oldugum bu zat-i muhtereme isinmama engel oldu.
http://www.juanitooiarzabal.com/
Bir motive edici isim de Geraldine Fasnacht idi.
21 Ekim 2013 Pazartesi
Antalya civarlari...
Yilmaz Sevgul'un, yazim asamasinda epey fikir alisverisi yaptigimiz "Antalya Geleneksel Kaya Tirmanis Rehberi"indeki bolge, kaya ve rotalari gormek, denemek benim icin farz olmustu ve seyahatimizin asil amaci buydu. Ancak toplam dokuz gunluk tatilin ancak dort gununde tirmanabildik. Bu kisa sure de, arkadaslarin sicakligiyla agirlasti ve araya giren bir yagisli gun de tuz biber oldu, tembellestik.
Biraz Olimpos, biraz Geyikbayiri derken zaman cabuk gecti.
Buna ragmen ilk kez tirmanma firsati buldugum Geyikbayiri'ni gormek ve eski yeni bircok arkadasla sohbet imkani yakalamak cok guzeldi. Umarim yine gidebilir, bu guzel kayalarda tekrar tirmanabiliriz.
10 Ekim 2013 Perşembe
Sene '81, Yas 15...
Bu notu bulmak cok hos bir tesaduf oldu. Ara ara yazdigim ama yazma isinde bir turlu istim tutturamadigim yasanmislik ve anilarimdan, konuyla direkt baglantili baslangic bolumunu musadenizle burada sizlerle paylasacagim. Bu not ve hikayesi, benim 5 yasindayken dagciliga ilgi duymamın sebebidir.
Sen bugun artik tirmanmiyor olsan da, senin sayende ben tirmaniyorum. Tesekkur ederim abi!
"...Seksenli yıllarda, Kayseri’de
sıcak bir yaz günüydü. Net tarihi ya da o zaman
kaç yaşında olduğumu hatırlamıyorum ama o güne dair aklımda kalan en
önemli detay, üzerindeki jean şortu, kırmızı renkli polo yaka tişörtü, güneşten
esmerleşmiş bacakları, beyaz tenis çorapları ve normalde kışın şehir kullanımı
için olan, tozlanmış, kahverengi süet botları ile abim Tahir’di.
Abim ile aramızda on yaş fark
vardı ve küçükken onu anlamakta zaman zaman güçlük çekerdim. İşte o gün de, onu
anlayamadığım günlerden biriydi. Çünkü, ortalığı kavuran böylesine sıcak bir
günde, iki arkadaşı ile birlikte bizim bodruma girmişler ve ellerindeki
çuvallara odun dolduruyorlardı. Bu sıcakta bu kadar odunu ne yapacaklarını
sorduğumda, kampa gidecekleri yerde ateş yakmak için hiç odun bulunmadığını ve
çok yüksek olduğundan geceleri çok soğuk olduğunu söylediler. Sorularımı
uzatmadım ve bahçeye dönüp küçük havuzumuza atlayıverdim. Böylesine sıcak bir
yaz gününde yapılabilecek daha güzel ne olabilirdi ki?
Benim o yaşlarda kiraz ağacından
yay, sazlardan ok yapmak, kertenkele yakalayıp ameliyat etmek, ve… mmmm…
annemlerin yatağını çakmakla ateşe vermek gibi gayet bilimsel (!) ve
araştırmaya yönelik çalışmalarım varken, abimin Türkiye Dağcılık
Federasyonu’nun eğitimine katılmak için bir haftalığına Erciyes Dağı’na gitmesi
bende pek de bir hayranlık yaratmamıştı doğrusu. Evet, bahçemizden hatta
odamızın penceresinden bütün netliği ile görebildiğim o koca şey, yakışıklı
görüntüsü, tüm Kayseri’yi koruyup kollar hali ve üzerinde yaz boyu kar
bulundurma marifetiyle çok da sıkıcı sayılmazdı benim için. Ama yine de fazlaca
bir ilgi yaratmamıştı bende işte.
Ta ki Tahir bir hafta sonra
dönüp, her zaman yaptığı gibi kanepeye kaykılıp beni kucağına oturtarak
Erciyes’te geçirdiği o bir haftayı anlatmaya başlayana kadar!
Yüzü yanmış, kararmış, alnı ve
burnu kuruyup soyulmuş, etli dudakları çatlamıştı. Bu halinden önce biraz
korkmuş ama gözlerinin pırıl pırıl parladığını görünce rahatlamış ve çok
meraklanmıştım. Ilk beş gün boyunca aldıkları eğitimde, Koç Dağı üzerindeki
Antrenman Kayalıkları üzerinden ipi vücutlarına dolayarak yaptıkları inişleri,
buzda kaymamak için ayakkabılarının altına bağladıkları kramponları, gece
çadırda nasıl yattıklarını, kazma kullanmayı nasıl öğrendiklerini ve ne harika
insanlar tanıdığını anlattı. Bu müthiş macera çok ilgimi çekmişti ama asıl son
iki günde yaptıkları zirve tırmanışını, Şeytan Deresi’ni çıkarken düşen bir
kadının nasıl kontrolsüzce kaymaya başladığını, eğitmenlerden birinin peşinden
atlayarak onu nasıl tuttuğunu, Hörgüç Kaya’nın şeklini ve üzerinden nasıl
aştıklarını, zirveye nasıl ulaştıklarını, üzerine çıktıkları bulutları,
tarifsiz manzarayı ve bu güzellikleri paylaştığı arkadaşlarıyla aralarında
oluşan duygusal bağı anlattığında ben, o yıllarda kovboy filmlerinin ve Tarkan
çizgi romanının müptelası olan sarışın küçük çocuk, sıcak bir yaz gününde,
bahçedeki havuzda nefes tutma yarışı yapmaktan daha ilginç şeyler olduğuna da
kanaat getirmiştim artık!
Bahçeye indim. Sonradan harika
bir alışkanlık haline geleceği üzere çimenlerin üzerine oturdum. Batan güneşin
kızıla boyamakta olduğu, bu büyük, muhteşem dağa, dinlediğim hikayelerin de
etkisiyle büyülenmiş vaziyette, uzun uzun baktım. Onunla başbaşaymışım gibi hissettim,
onu sevmeye başladığımı anladım, içime sevimli bir sıcaklık yayılıyordu ve
gözlerimin önüne dökülen saçlarımın arasından görmekte olduğum bu yeni ama
yaşlı arkadaşa bakarak kendime bir söz verdim:
Birgün mutlaka ona tırmanacak,
onu daha yakından tanıyacaktım!..."
30 Eylül 2013 Pazartesi
Uc yeni rota...
Nomad: Gectigimiz pazarin ilk rotasi, Sektor I 'de Ready to Race'in hemen sağındaki, kendini pek gostermeyen hat. Kisa ve guzel bir dihedral rota, V+
Magadan: Nomad'in sagındaki ilk hat. Geçen haftalarda, Nomad ile birlikte dikkatimi çeken bu catlak, zorlayici ve keyifli cikti. Güzel tutamaklar ile dinamik bir tirmanis sunan hata VII- teklif ettim ama tirmanisi tekrar edince, yarim derece inebilirim gibi bir his var icimde...
Tuareg: Derenin karsi tarafinda, Sektor II'de ciktigimiz bu guzel hat, biraz tirmanis sirasinda, biraz da ilk tirmanis ardindan yaptigimiz tas (ve birkac gercekten buyuk blok) temizliginden sonra, bol tutamak ve basamakli, malzeme yerleri cok iyi ve acemileri terletmeyecek sekilde olan, uzunca ve guzel bir rota oldu. Uzgunum, koca koca taslarin ust uste oylece durdugu, en curuk ve macerali tirmanisini ben yaptim ve gecti gitti. :) Artik rota temiz, mutlaka tirmanilmali. :) VI+
 |
| Nomad, V+ |
Magadan: Nomad'in sagındaki ilk hat. Geçen haftalarda, Nomad ile birlikte dikkatimi çeken bu catlak, zorlayici ve keyifli cikti. Güzel tutamaklar ile dinamik bir tirmanis sunan hata VII- teklif ettim ama tirmanisi tekrar edince, yarim derece inebilirim gibi bir his var icimde...
 |
| Magadan, VII- |
Tuareg: Derenin karsi tarafinda, Sektor II'de ciktigimiz bu guzel hat, biraz tirmanis sirasinda, biraz da ilk tirmanis ardindan yaptigimiz tas (ve birkac gercekten buyuk blok) temizliginden sonra, bol tutamak ve basamakli, malzeme yerleri cok iyi ve acemileri terletmeyecek sekilde olan, uzunca ve guzel bir rota oldu. Uzgunum, koca koca taslarin ust uste oylece durdugu, en curuk ve macerali tirmanisini ben yaptim ve gecti gitti. :) Artik rota temiz, mutlaka tirmanilmali. :) VI+
 | |||
| Tuareg,VI+ |
 |
| Magadan |
 |
| Magadan |
 |
| Tuareg |
17 Eylül 2013 Salı
16 Eylül 2013 Pazartesi
Hisarcik'ta sonbahar
Sonbahar geldi, pek guzel oldu.Biz de iki haftasonudur arka arkaya (!) tirmanmaya gitme imkani bulunca daha da guzel oldu. Eller, kollar biraz olsun kendini buldu ve Hisarcik'in bu en guzel mevsiminde, normal tirmanisimiza ek olarak, iki gunde 5 tane yeni rota olusmasi da ayrica sevindiriciydi.
Gorece kisa olan bu hatlar, uzaktan sıkıcı gibi gorunuyor olsa da tirmanirken gercekten cok cok keyifli. Rotalarin her biri cok guzel ve davetkar oldu.
Transfagarasan: VI-'lik bu guzel hattin girisinde, bir yandan tirmanip bir yandan gevsek taslari temizlemek gerekti. Ancak cok guzel malzeme kabul eden ve guzel tutuslar veren cok keyifli bir hat.
Transalpina: Fagarasan'in hemen solundaki bariz dihedral, hem cok korunakli hem de cok leziz. Tfagarasan'la ayni agac istasyona baglaniyor. V+
Anaokulu: Sektor II'nin en kolay rotasi olmasina ragmen Hisarcik bazaltini ve tirmanisini hissetmek icin birebir. Kanyon acemileri burdan baslayabilir. IV+
Torro Rosso: Anaokulu'nun hemen solu, size guzel bir boga guresi vaad ediyor. Curuk bloklar da temizlendi, artik cok guzel tutamaklarda oldukca atletik bir tirmanis sizi bekliyor. Rotanin cok uzun olmamasi da isabet, zira biraz yorabilir. VI+
Ready to Race: Sektor I'de "Eski Dostlar" rotasiyla ayni girisi paylasan ama direkt yukari devam eden bu hat, gecmeniz gerekn balkonla oldukca sert ve kisa olmasina ragmen fevkalade yorucu. Hisarcik'in "Altin Cagi"ni animsatan cok cok hos , gercek bir carpisma rotasi. VIII
Transfagarasan,VI-,ilk cikis...
BDK Kuzey Solo
Duvari hepimiz biliyoruz, normal tirmanis icin abartacak birsey yok. Ama Serdal'i gonulden tebrik etmek istiyorum. Yaptigi is sekiz okka tassak ister! Oyle her babayigidin harci degil. Bu ve benzeri her turlu cikis ve kalkisma, tirmanici olarak bizlerin motivasyonunu artiriyor.
Serdal seni tebrik ediyor ve sana tesekkur ediyorum.
14 Eylül 2013 Cumartesi
10 Eylül 2013 Salı
9 Eylül 2013 Pazartesi
22 Temmuz 2013 Pazartesi
Kaletepe Kuzey Yuzu
Dizimdeki on capraz bag ameliyatindan 112 gun sonra, rehabilitasyona bu sekilde devam ettik. Bir gun once Sari Memedin Yurdu'nda, daha evvel tirmandigim hatlardan birini titrek sekilde tirmandim. Dizimi kirarak uzerine yuklenmem gereken durumlarda nasil bir tepki alacagimi bilemeden giristigim rotada durum pek kotu degildi. Halen merdiven/yokus inislerde biraz agri hissediyorum ama umarim gececek.
Bu haftasonu icin Adana'dan Elif&Caglar Cayli ile sozlesmistik ve keyifli bir haftasonu gecirdik. Kaletepe'yi de problemsiz sekilde cikabilmek beni sevindirdi.
Esten dosttan randevu alip bir tirmanis takvimi cikarmaya calisiyorum. Ilgililerle plan yapabiliriz :)
10 Mayıs 2013 Cuma
Bag kuvvetlendirmeye devam...
Ameliyatin 15. gunu kontrole gitmistim ve ardindan, 16. gun 20 dk bisiklet (en yumusakta) ve 17. gunu 30 dk yuzme seklinde baslayan ve araya giren 1 haftalik bir yurtdisi seyahati disinda duzenli devam eden bir egzersiz programim olmustu. (Bu arada programli yuzmek cok iyiymis, devam etmek istiyorum.)
37 ve 38. gunlerde, su canavarla da yaklasik 1500 km lik bir seyahatim oldu.
Bugun 43.gun ve doktorum Prof. Dr. Sinan Karaoglu'nu yeniden gordum. Beni muayene etti, birkac test yapti. Durumun cok cok iyi oldugunu, daha iyisini dusunemeyecegini ve bilincli hastanin halinin bir baska :p oldugunu soyledi. Bundan sonra guclendirme calismalari yapmaya devam etmem gerekiyor. Salondaki hareketler icinde sadece bir tanesi ve kosmak 90. gune kadar yasak.
Devam edip gorecegiz.
37 ve 38. gunlerde, su canavarla da yaklasik 1500 km lik bir seyahatim oldu.
Bugun 43.gun ve doktorum Prof. Dr. Sinan Karaoglu'nu yeniden gordum. Beni muayene etti, birkac test yapti. Durumun cok cok iyi oldugunu, daha iyisini dusunemeyecegini ve bilincli hastanin halinin bir baska :p oldugunu soyledi. Bundan sonra guclendirme calismalari yapmaya devam etmem gerekiyor. Salondaki hareketler icinde sadece bir tanesi ve kosmak 90. gune kadar yasak.
Devam edip gorecegiz.
17 Nisan 2013 Çarşamba
Ve on capraz bag kopar...
10 Mart 2013 tarihinde Erciyes'te kayak yaparken, sevgili kardesim, can dostum, kader yoldasim Yenal Ege
ile talihsiz bir carpisma, bir gorunmez kaza yasadik. Dusmemiz
neticesinde ikimiz de epey aci cektik. Yenal'in sag benimse sol dizim
kotu durumdaydi. Hemen kar ile olabildigince soguk kompres yaptik. Ben
bir sekilde ayaga kalkip Yenal ve kendimle ilgilenmeye basladim ancak
Yenal'in durum daha vahim gorunuyordu. Erciyes A.Ş. kurtarma ekibi,
sevgili arkadaslarimiz Mahmut Yilmaz, Ahmet Duran
ve ismini bilmedigim baska bir arkadas sayesinde sedyelenerek asagi
indik. Dostluklari ve titiz mudahaleleri icin kendilerine bir kez daha
tesekkur ederim.
Asagi indikten sonra Yenal ambulans ile hastaneye sevkedildi. Ben manuel vitesli aracimi kullanabilecek durumdaydim. Ambulans ardindan hastaneye ulastik, ilk tetkiklerimiz yapildi. Cekilen rontgenler neticesinde bende birsey gorunmezken Yenal'in sag dizkapagi altinda biryerlerde kirik tespit edildi. Sıkıntılı gececegi anlasilan ameliyat ve sonrasi nedeniyle Yenal'i ilk ucakla Bodrum'a gonderme ve ameliyati orada yaptirma karari aldik. Tum ogleden sonra bu kosusturma ile gecti. Yenal'i gonderdik. Ertesi gun basarili bir ameliyat gecirdi ve su an maalesef alcili vaziyette yatiyor.
Derken o gece bacagim epey sisti. Ertesi gun daha berbat haldeydim ve tekrar doktora gittim. MR cekildi, sol diz ice ve dis baglarda ciddi yirtilma ve on capraz bagda tam kopma tespit edildi, istirahat sart kosuldu.
10 gun sonraki kontrole kadar, "Insallah tam kopmamistir" umuduyla bekledim ancak muayenede durum tam kopma oldugu ve spor yapan aktif bireyler icin ameliyatin sart oldugunu ogrendim.
Bunun uzerine, bu konuda ulkenin en iyi birkac hekiminden biri olarak gosterilen ve Kayseri'de yasiyor olmasinin benim icin buyuk sans olduguna inandigim Prof.Dr. Sinan Karaoglu'na gittim.
27 Mart 2013 tarihinde Kayseri Dunya Hastanesi'nde ameliyat oldum.
29 Mart'ta koltuk degneklerini birakarak yurudum. makine yardimiyla dizimi 120 derece buktum.
Ameliyattan 16 gun sonra, salonda 20 dakika pedal cevirdim, 17. gun yarim saat yuzdum.
Devam ediyorum , bakalim zaman ne gosterecek. Yuzde yuz performans icin 6 ay diyorlar ama prensip olarak 3 aydan evvel baslatmadiklari duz kosulara ulasabilmek benim icin cok sevindirici olacak.
Hayat boyu futbol, basketbol oynadim, daglara kayalara tirmandim, kayak yaptim, motosiklete bindim ve kayda deger hicbir sakatlik gormedim. Ancak sevgili Yenal'in bana arkadan carpmasiyla gerceklesen bu kazada on capraz bagi koparmak varmis.
Sanssizlik.
Gecen kis aldigim ve henuz birkez bile giyemedigim tirmanis ayakkabilarimi gordum bu sabah. Ardindan da Facebook'tan tirmanis paylasimlari bombardimanina maruz kaldim.
Nasil ozledim anlatamam...
Asagi indikten sonra Yenal ambulans ile hastaneye sevkedildi. Ben manuel vitesli aracimi kullanabilecek durumdaydim. Ambulans ardindan hastaneye ulastik, ilk tetkiklerimiz yapildi. Cekilen rontgenler neticesinde bende birsey gorunmezken Yenal'in sag dizkapagi altinda biryerlerde kirik tespit edildi. Sıkıntılı gececegi anlasilan ameliyat ve sonrasi nedeniyle Yenal'i ilk ucakla Bodrum'a gonderme ve ameliyati orada yaptirma karari aldik. Tum ogleden sonra bu kosusturma ile gecti. Yenal'i gonderdik. Ertesi gun basarili bir ameliyat gecirdi ve su an maalesef alcili vaziyette yatiyor.
Derken o gece bacagim epey sisti. Ertesi gun daha berbat haldeydim ve tekrar doktora gittim. MR cekildi, sol diz ice ve dis baglarda ciddi yirtilma ve on capraz bagda tam kopma tespit edildi, istirahat sart kosuldu.
10 gun sonraki kontrole kadar, "Insallah tam kopmamistir" umuduyla bekledim ancak muayenede durum tam kopma oldugu ve spor yapan aktif bireyler icin ameliyatin sart oldugunu ogrendim.
 |
| Ameliyatin kacinilmazligini ogrenen masum tirmanici :) |
Bunun uzerine, bu konuda ulkenin en iyi birkac hekiminden biri olarak gosterilen ve Kayseri'de yasiyor olmasinin benim icin buyuk sans olduguna inandigim Prof.Dr. Sinan Karaoglu'na gittim.
27 Mart 2013 tarihinde Kayseri Dunya Hastanesi'nde ameliyat oldum.
29 Mart'ta koltuk degneklerini birakarak yurudum. makine yardimiyla dizimi 120 derece buktum.
Ameliyattan 16 gun sonra, salonda 20 dakika pedal cevirdim, 17. gun yarim saat yuzdum.
Devam ediyorum , bakalim zaman ne gosterecek. Yuzde yuz performans icin 6 ay diyorlar ama prensip olarak 3 aydan evvel baslatmadiklari duz kosulara ulasabilmek benim icin cok sevindirici olacak.
Hayat boyu futbol, basketbol oynadim, daglara kayalara tirmandim, kayak yaptim, motosiklete bindim ve kayda deger hicbir sakatlik gormedim. Ancak sevgili Yenal'in bana arkadan carpmasiyla gerceklesen bu kazada on capraz bagi koparmak varmis.
Sanssizlik.
Gecen kis aldigim ve henuz birkez bile giyemedigim tirmanis ayakkabilarimi gordum bu sabah. Ardindan da Facebook'tan tirmanis paylasimlari bombardimanina maruz kaldim.
Nasil ozledim anlatamam...
13 Şubat 2013 Çarşamba
Istifa...
Üyeliğinden ve Kayseri Ekip Liderliği görevinden 27.12.2012
tarihinde istifa ettiğim Akut Arama Kurtarma Derneği ile 12.02.2013 tarihi itibariyle
tüm ilişkimi kesmiş bulunmaktayım.
Bu tarih itibariyle Akut Arama Kurtarma Derneği ile alakalı
hiçbir konuyla benim ismimi ilişkilendirmemenizi önemle rica eder,
bilgilerinize sunarım.
Nurettin Özcan
DOĞAL KAYANIN MACERA TIRMANIŞI İÇİN KORUNMASINA İLİŞKİN UIAA POLİTİKASI
UIAA'nın, Doug Scott önderliğinde ve birçok önemli dağcının katkısı ile hazırladığı, spor tırmanış ve macera tırmanışı ile ilgili UIAA görüşlerini derleyip toparlayan 'Doğal Kayanın Macera Tırmanışı İçin Korunmasına İlişkin UIAA Politikası' başlıklı belgenin Turkceye cevirilip bizlerle paylasilmasini saglayan Mustafa Nalbant, Arif Mithat Amca ve Takoz ekibine tesekkur ederim.
Yaziya Takoz web sayfasindan ulasabilirsiniz.
Ayrica dunya dagciliginin onde gelen bazi isimlerinin konuyla alakali gorusleri de PDF formatinda mevcuttur.
21 Ocak 2013 Pazartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)