Bu yil bir kez daha, Sofya Vitosha Dagi'ndaki Boyana Selalesi'ne gittik. Bu yilki supersoguk kis sayesinde onceki yillara oranla epey fazla buz vardi ancak birkac gunle kemik gibi soguk havayi kendi adima kacirmistim. Buz hem yuzeyden hem de dipten erimekteydi ancak halsiz dusene kadar tirmanmayi basardik.
Ilk tirmanisimi benim Camp marka duz saftli, uzun gagali ve sadece parmaklar ezilmesin diye tutma yerinde kivrimlandirilmis aletlerle yaptim. Hem yorucu hem de saftin buza dayanmasi nedeniyle sIk sIk guvensiz ve geri atar vaziyette kullanmak zorunda kaldim. Aslinda agir ve ataletli aletler olmalarina ragmen normalden 2-3 kat daha fazla enerji harcatiyorlar. Guven vermeyisleri de cabasi. Dag rotalarindaki kisa buz etaplarina ya da yuzey olarak tamamen duz rotalarda is goruyorlar ancak buz selalesi ve kayalik etaplar gibi engebeli, tumsekli yuzeylerde oldukca guvensiz ve yorucular. Ardindan gun boyu Quark'larla tirmandim ve eforsuz, teknik, keyifli tirmanis hissine hayran kaldim.


Aslinda bu haftasonu Skakavitza isimli toplamda 2 ip boyluk oldukca uzun bir selaleye gitmek istiyordum ancak hem mesafe olarak orasi biraz daha uzakti hem de bu hafta orada bir yarisma duzenleniyordu. Bu nedenle, tirmananlari izlemek yerine tirmanmayi yegleyerek Boyana'ya gittik ve cok da memnun kaldik.