Bulgaristan'in meshur kayak merkezlerinden biri olan Bansko'ya gittik, dag filmleri festivalini gormek icin.
Guzel bir yer ve haliyle biraz turistik. Pist yapmak icin "gercekten cok" agac kesmisler ama...
Tam bilemiyorum ama yaklasik 1 hafta suren festival programinda, izlemeye deger guzel filmler vardi. Bansko'nun orta yerindeki bir binada, mutevazi iki salonda yapilan gosterimlere ilginin cok da oldugunu soylemem dogrusu. Biz de, "Am Limit" gosteriminin ardindan, Alex Huber ile yapilacak soylesi icin gelmistik aslinda. Son donemin ve modern tirmanis zamanlarin onemli isimlerinden biri olarak gordugum Alex Huber'le biraz soylesmek iyi olacakti diye dusunuyordum. Ancak son anda yapilan bir aciklamayla, Alex efendinin "ucagini kacirdigini" duyduk, "gelemiyordu".
Eh,be Alex'cim, oldu mu simdi? Oysaki ben sana sormak istiyordum:
"Tamam, iyisin, guzelsin, super tirmanicisin hatta. Ama sirf yaptigim isle ismin duyulsun diye koskoca El Capitan'da basta asagi butun tutamaklari magnezyumla isaretlemek de biraz ayip olmuyor mu yani? Sana hic yakistiramadim, cik, cik,cik... Hayir, sonra temizlesen, hadi neyse..."
Saka bir yana, sohbet iyi olabilirdi, biraz ilham alirdik.
Birkac hafta once de, yine Bansko'da Walter Bonatti'yi konuk etmislerdi ve pekcok arkadasim, bu yasayan efsaneyi yakindan gorme ve tanisma serefine nail olmuslardi. Onu gormeyi cok daha fazla isterdim, o ayri...
Bu arada arkadasimiz Alex Penkov'un, "Dunyanin En Uzun Tyrollean Traversi" uzerine yaptigi 59 dakikalik son filmi de izledik. Izlerken gercekten heyecanlandim. Daha once yine burada yazdigim ilgili yazinin ardindan, cocuklarin bu eforunun Guinnes tarafindan "tescil" edildigini ogrenmek, beni gercekten cok mutlu etti.
Bu arada, bu gecisin ip ve her turlu diger masrafi iceren yaklasik 7000 Leva'lik butcesini tek basina saglayan ve dagda da bu is icin deli gibi calisan, bilgisayar muhendisi bir elemana da hayran oldum desem yeridir. Bazi insanlarin ufuklari ve yureklerindeki genislik beni gercekten cok etkiliyor.
